dallar arsında yolculuk bizimkisi
tutunduğumuz dallar kırıldıkça
diğerine asılı kalıyoruz
amacımız yere düşmeden yaşamak
hiç kimse fark etmeden yaşayıp gidiyoruz

hayal kurdukça varız
hayal kurdukça çoğalıyoruz
hayal kurdukça
içimizden birileri çıkıyor
bize kafa tutan
olmaz diyen
hayal kurdukça deliriyoruz
hayal kurdukça
kim olduğumuzu unutuyoruz
rolümüz değişiyor
roller içinde kayboluyoruz

kaybettiğinin yanında
neyini kaybetmediğini görerek mutlu olmak
kaybettiğini unutmak
garip

kaybettikçe mi büyüyoruz
kaybettikçe büyümüyor
kaybettikçe kaybettiklerimizin
yerine geçip onların rolünü üstleniyoruz
kaybettikçe rollerimiz değişiyor
baş role yaklaşıyoruz
istesekte istemesekte

geride ne bıraktığımı biliyorum
o yüzden bu kadar zor dönüp bakmak
caymaktan
gitmekten vazgeçeceğimden
korkuyorum

görmediğim hayaller anlattım
onlar inandılar
onların inandığı gibi yaşadım
yaşadığıma inanmadım
onları da kendimi de
işte böyle kandırdım
büyük hayalperest
büyük yalancı oldum

gökten üç elma düştü
üçünü de yedim
işte onun için bu haldeyim

meğer acelemiz varmış
çok geç anladık
hiçbir şey anlamadan yaşadık
erkenden de gidiyoruz

hangi duyguları yitirdiğimi
yerine ne koyduğumu düşünmeyi
çoktan bıraktım

parayla satılmaz
meşk ortamında arkadaşlarla içilir

hayallerin en çok özgür olduğun yer
ve ölümsüzlüğü istemek ayıp değil
belkide sırf bu yüzden

zeytinyağlı sabun kokulu teneke kutularda
anılarını saklayan kimse kalmadı
o değerli arkadaşımdan başka
ona selam olsun

ilk adımını atan hamam böcekleri gibi
tecrübem gayet sabit
fikrim gayet net
varlığım tamda o kadar yerlerde

Dünya görebildiğin kadar büyük
ve gözlerin kadar küçük